รีวิวนิยาย เมียหลวงยืนหนึ่ง : ฮวารื่อเฟย

ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชอบนิยายดราม่าหนักแนวสะสมความเจ็บปวด ขอแนะนำให้อ่าน “เมียหลวงยืนหนึ่ง” นิยายที่เรียกได้ว่าเต็มไปด้วยความหลากหลายของอารมณ์ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงจุดจบ เมื่ออ่านแล้วก็ต้องยอมรับเลยว่าเรื่องราวของ กู้ชิงจู๋ และ ฉีเซวียน นั้นมีเสน่ห์และทำให้เราไม่อาจละสายตาได้เลย ถึงแม้พระเอกอย่าง ฉีเซวียน จะเริ่มต้นเรื่องด้วยการไม่แยแสภรรยา ไม่รักนางและทิ้งนางไว้กับความเจ็บปวดมากมาย ทว่าเขาก็กลับมาในภพชาติใหม่พร้อมกับการแก้ไขความผิดพลาดในอดีต เรื่องราวนี้มักจะทำให้เราผ่านช่วงเวลาที่น่าเศร้าและหดหู่ได้อย่างลึกซึ้ง พร้อมทั้งการกระตุ้นอารมณ์ให้เราอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวละครนี้ได้เป็นอย่างดี 

หนึ่งในเสน่ห์ของนิยายเรื่องนี้คือการที่ผู้เขียนถ่ายทอดความซับซ้อนและความขัดแย้งในจิตใจของกู้ชิงจู๋ได้อย่างลึกซึ้ง เราจะได้เห็นนางต้องฝ่าฟันอุปสรรคทั้งจากการถูกกระทำและจากการยอมรับความรักที่เคยถูกทำร้าย ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูก ทำให้นางไม่สามารถเปิดใจรับใครได้ง่าย ๆ มันทำให้เรารู้สึกถึงอารมณ์ของนางอย่างชัดเจนและทำให้เราอยากติดตามการเดินทางของนางไปจนถึงที่สุด

ส่วนเรื่องราวของ กู้อวี้เหยา และ เฮ่อผิงโจว ก็เป็นอีกหนึ่งเส้นเรื่องที่ทำให้เรื่องราวนี้ไม่ใช่แค่ความรักเพียงอย่างเดียว แต่ยังสะท้อนบทเรียนของการแย่งชิงสิ่งที่ไม่ใช่ของตัวเอง การจบลงของความสัมพันธ์ที่ถูกบังคับให้เกิดขึ้น มันทำให้ผู้อ่านเห็นภาพที่สะท้อนถึงความสำคัญของการเริ่มต้นความสัมพันธ์ด้วยความจริงใจ

ส่วนฉากที่ชอบมากคือฉากการปะทะระหว่าง กู้ชิงจู๋ ในฐานะ ชายาโหวซื่อจื่อ กับตระกูล เฮ่อ นั้นทำให้คุณรู้สึกเหมือนอยู่ในสมรภูมิของความรุนแรงและการสู้รบ ทุก ๆ การต่อสู้ของนางเอกเต็มไปด้วยความสะใจ ช่วยเพิ่มความตึงเครียดให้กับเนื้อเรื่องอีกด้วย แน่นอนว่าการที่ กู้อวี้เหยา ได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญจากการทารุณทำให้เห็นว่าผู้หญิงทุกคนมีพลังในการลุกขึ้นมาจากความเจ็บปวดได้

ถึงแม้ว่าเรื่องราวของนิยายจะสามารถเชื่อมต่อทุกเส้นเรื่องได้อย่างงดงามและน่าพอใจ โดยเฉพาะในส่วนของคู่หลักและคู่รอง แต่ก็ต้องยอมรับว่าเรื่องราวของ ฉีเฉิน องค์หญิงอันเล่อและ ท่านหญิงหย่งหนิงนั้นเหมือนจะยังมีอะไรค้างคาอยู่ นักเขียนไม่ได้เขียนอะไรเพิ่มเติมในส่วนนี้เลยค่ะ